Els Lampe * 11-5-1927 – †18-8-2013
Jongste dochter
Els werd als 6e kind van Harrie en Jet geboren op 11 mei 1927. Als klein kind was ze best verlegen, ze kwam eigenlijk niet voor 
zichzelf op. Met 5 oudere broers en zussen in het gezin was het ook niet eenvoudig om zich te manifesteren.
Oorlogsjaren
In de oorlogsjaren gebeurde er van alles in het gezin (zie Guusje). Dat werd besproken met de gezinsleden maar vaak werden daar de jongste kinderen niet in betrokken. Dit heeft vooral bij Els een gevoel gegeven dat ze overal buiten werd gehouden. In dezelfde tijd werd er op de zolder van het borduuratelier een illegale dansschool gevestigd omdat de “normale”dansscholen door de Duitsers waren gesloten. Daar kon Els haar hart ophalen. Ze was al snel een van de beste dansleerlingen en omdat er veel meer mannen dan vrouwen kwamen dansen waren er altijd meerdere danspartners beschikbaar.
Opleiding
Omdat er in huis genoeg hulp was van de oudere broers en zussen mocht Els na de lagere school doorleren. Ze ging eerst na de Mulo en daarna, vanwege haar artistieke talenten, naar de Tilburgse tekenacademie. Tekenen en schilderen is tot medio 2009 nog altijd een passie van Els gebleven.
Partner
In 1947 ontmoet ze Ad Zwijsen, die in Tilburg studeerde aan de Textiel Hoge School en die bij een tante van hem ingetrokken was in de Heuvelstraat. Ad was ook een fervent danser en samen bezochten ze veel dansgala’s die in die tijd weer volop werden georganiseerd. Na Ad zijn diensttijd, vooral doorgebracht in Indonesië, trouwden Els en Ad in juni 1951.
Na hun huwelijk verhuist Els naar Gorinchem, waar Ad en Els beiden gaan werken in de zaak van Ad zijn vader. (Ad in de woninginrichting en Els in de stoffen/manifacturenwinkel)
Kinderen
Els en Ad krijgen 8 kinderen; Karel, Harrie, Luc, Paul, Mark, Stanny, Jolanda en Eveline. Vlak na de geboorte van Harrie verhuist het gezin vanuit een kleine bovenwoning naar de bovenwoning van de stoffenwinkel aan de Gasthuisstraat in Gorinchem. Een pand dat in de eerste jaren veel te groot is voor het gezin en daarom verhuren ze enkele kamers aan officieren van de kazerne in Gorinchem die vanwege plaatsgebrek moesten uitwijken. Ook namen ze, als het nodig was, voor langere tijd de zorg op zich van neven of nichten die wegens omstandigheden even niet thuis konden verblijven. (Els, dochter van Guusje, heeft zo ruim een half jaar in Gorinchem gewoond).
Gasthuisstraat
Het huis aan de Gasthuisstraat is al in die jaren een zoete invalsbasis geworden voor familieleden, vrienden en kennissen. Iedereen was altijd welkom, kon blijven mee-eten en/of slapen. In de zomerperiodes waren er bijna altijd logees en bijna alle weekends was er wel een vriend of vriendin van een van de kinderen die het weekend bleef “plakken”.
Donkere periodes
Het faillissement van de zaak in Gorinchem(1985), het overlijden van Ad (1997) maar vooral het overlijden
van zoon Karel (1979) en dochter Eveline (2002) hebben een donkere schaduw geworpen op het leven van Els.
Hobby’s
Naast het huishouden hield Els zich vooral bezig met tekenen en schilderen maar had ook altijd tijd voor een spelletje kaarten, rummycup, enzovoort. Muziek maken en dansen bleven een vaste factor die ze intensief bij de carnavalsvereniging en het kerkkoor bleef beoefenen.
De laatste jaren
Enkele jaren geleden begon Els te dementeren. In 2007 werd Alzheimer vastgesteld. Toch heeft ze nog tot januari 2010 zelfstandig kunnen wonen in het pand aan de Gasthuisstraat. Daarna is ze opgenomen in een verzorgingshuis waar ze nu nog verblijft.